Mens en lijden: film 'Oscar et la dame rose'

Deze film gaat over een jongentje van 10 jaar (Oscar) die kanker heeft. De dokters hebben alle mogelijke behandelingen geprobeerd maar niets helpt nog. Oscar heeft niet lang meer te leven. De dokter vertelt dit aan de ouders maar niemand durft het Oscar te zeggen. Doordat hij het gesprek afluistert zonder dat iemand het merkt, weet Oscar dus ook dat hij niet lang meer zal leven. Hij is boos op zijn ouders, hij vindt het laf dat ze niet eerlijk zijn tegen hem. Oscar wil met niemand meer praten behalve met pizzabezorgster Rose. Zij is recht voor de raap en zegt alles wat ze denkt. Rose laat hem per dag 10 jaar ouder worden. Zo kan hij alle hoogtepunten van het leven beleven op een paar dagen tijd. Hij mag ook elke dag een brief schrijven naar God met daarin één wens, dit heeft hem hoop.

Normaal zie ik dit soort films niet graag, maar deze film vind ik wel mooi gebracht. De film spreekt mij aan omdat het een mooi verhaal is dat wordt voorgesteld zonder te veel negativiteit. Oscar, de jongen die ongeneeslijk ziek is, laat zich niet gaat. Hij laat de moed niet zakken en maakt nog iets moois van de dagen die hem resten. Ik vind het eigenlijk wel straf dat een jongetje van 10 jaar die weet dat hij niet lang meer te leven heeft, zich zo sterk kan houden.

Sommige scènes in de film vind ik wel zielig. In de eerste scène bijvoorbeeld zien we hoe iemand grappen uithaalt met de leerkracht. De leerkracht is heel boos en vraagt wie de grappenmaker is. Als blijkt dat het Oscar was is de leraar opeens niet echt boos meer. Normaal zou een stoute leerling worden gestraft van die leerkracht. In plaats daarvan moet Oscar gewoon naar zijn kamer. Mensen die ziek zijn willen behandelt worden als een normaal persoon zonder ziekte. En hier is dit zeker het geval niet.

Mooi, diepgang en positiviteit. Zo zou ik de film in drie woorden samenvatten. Het gevoel dat je denkt dat je niet veel tijd hebt hier op de wereld en het plots kan gedaan zijn. Of het gevoel dat je met niemand meer kan of wil praten over iets. Dit zijn gevoelens die herkenbaar zijn voor mezelf.  Aan de andere kant kan ik mij wel niet voorstellen hoe het voelt om je ouders niet meer te willen zien en ze laf te vinden.

Als ik de personages in de film vergelijk, kom ik tot het besluit dat iedereen anders reageert wanneer hij of zij te maken krijgt met lijden.

Oscar
Blijft positief. Is enkel boos op zijn ouders omdat ze niet eerlijk zijn tegenover hem.

Ouders van Oscar
Zijn kapot als ze het nieuws horen van de dokter. Ze willen Oscar op dat moment niet zien, ze hebben tijd nodig om alles even te laten bezinken. Ze durven niet zeggen aan Oscar dat hij niet lang meer zal leven.

De vrienden van Oscar
Ze blijven spelen en lachen met elkaar. Ze voelen zich niet alleen want al hun vriendjes in het ziekenhuis hebben ook een ziekte.

Madame Rose
In het begin wil ze niets te maken hebben met Oscar of de andere kinderen in het ziekenhuis. Ze houdt zich sterk, toont geen gevoelens. Ze wil zich niet kwetsbaar opstellen. Ook haar kinderen schrikken ervan dat ze omgaat met Oscar. Ze hadden niet gedacht van haar dat ze ooit vrijwilligerswerk zou doen. Op het einde van de film als Oscar sterft moet Rose ook wenen. Als je iemand leert kennen en je brengt die persoon twaalf dagen lang elke dag een bezoekje, dan kan ik mij inbeelden dat het enorm moeilijk moet zijn als die persoon er dan plots niet meer is.

Ikzelf ben een beetje een mengeling van de ouders van Oscar met madame Rose. Als ik ernstig nieuws krijg zal ik die dag wel kapot zijn en er niet over willen praten. Maar ik zal er geleidelijk aan mee leren omgaan en positief zijn over de toekomst.

We moeten genieten van het leven en dingen doen die we graag doen. Dat wil de regisseur ons duidelijk maken. Je moet positief denken. Het is leuk voorgesteld om een heel leven te leven op twaalf dagen tijd. Maar als je echt iets wil, is alles mogelijk. Dit is ook mijn visie op het leven.

Het enige verschil tussen mijn visie en die van de filmmaker is dat hij denkt dat je alles kunt vragen aan God terwijl ik niet in God geloof.