Het komt erop neer dat we eigenlijk minder belang moeten hechten aan materiële zaken en meer belang aan
de mensen rondom ons. Zo zien en beleven we echt wat gebeurt in onze
omgeving en laten we niets aan onze neus voorbij gaan.
De dag van vandaag wil iedereen de nieuwste technologische snufjes. We willen mee zijn met onze tijd en de nieuwste ‘rages’ volgen, maar zo willen we ook anderen jaloers maken (soms misschien onbewust). We willen altijd maar meer dingen bezitten. Paul Verhaeghe maakt ons duidelijk dat we minder belang moeten hechten aan het materiële. We moeten opnieuw meer burger worden en sociale contacten hebben met onze medemens. Want we leven in een digitaal tijdperk en er is veel minder sociaal contact dan vroeger. Alle communicatie gebeurt nu via het internet, denk maar aan facebook en twitter. Er komen steeds meer toepassingen van digitale informatiesystemen en met één apparaat kan je enorm veel verschillende functies uitvoeren. Zo kan je met een eenvoudige gsm telefoneren en sms’en maar ook foto’s nemen en spelletjes spelen. Wat kan je dan allemaal niet doen met een smartphone of een iphone?
Ikzelf kan bijvoorbeeld geen dag zonder mijn laptop, maar als ik een ganse week op reis ben met mijn familie doorkom ik die week toch zonder. Dan heb ik daar eigenlijk ook geen behoefte aan, want als ik op reis ben heb ik veel dingen te doen. Het internet heeft enorm veel functies maar eigenlijk is het gewoon een middel tegen verveling, net zoals de tv. En als ik op reis ben verveel ik mij niet dus dan mis ik mijn laptop ook niet. Dan is het sociaal contact ook wel beter, ik praat meer met mijn familie.
Vorig jaar had ik de laatste maanden geen internetverbinding meer op het appartement in Turkije, ik kon alleen op internet tijdens mijn bezoektijd in mijn hotels. Maar veel tijd had ik dus niet. Ik vond dit enorm vervelend want zo viel mijn ontspanning weg toen ik thuiskwam ’s avonds. Gelukkig kreeg ik soms tijdschriften van mijn gasten, zodat ik toch nog kon lezen. Dit hielp uiteraard ook tegen de verveling. Maar het is toch helemaal anders dan internet of een tv… Het sociale werd dan wel terug aangesproken want op mijn vrije dag ging ik naar een internetcafé in het dorpje. Ok daar zat ik ook gewoon voor mijn computerscherm, maar toch heb ik daar mensen ontmoet. Het is toch iets socialer dan dat ik thuis alleen op mijn laptop zat.
Ik heb dus wel bewezen dat ik een half jaar zonder tv kan en niet constant op internet te kunnen, maar gelukkig was het maar een half jaar. Ik zou niet constant zo kunnen leven denk ik. Dit komt omdat mijn generatie zo werd opgevoed. Voor ons is een leven zonder materiële zaken (waaronder veel luxe) ondenkbaar.
De dag van vandaag wil iedereen de nieuwste technologische snufjes. We willen mee zijn met onze tijd en de nieuwste ‘rages’ volgen, maar zo willen we ook anderen jaloers maken (soms misschien onbewust). We willen altijd maar meer dingen bezitten. Paul Verhaeghe maakt ons duidelijk dat we minder belang moeten hechten aan het materiële. We moeten opnieuw meer burger worden en sociale contacten hebben met onze medemens. Want we leven in een digitaal tijdperk en er is veel minder sociaal contact dan vroeger. Alle communicatie gebeurt nu via het internet, denk maar aan facebook en twitter. Er komen steeds meer toepassingen van digitale informatiesystemen en met één apparaat kan je enorm veel verschillende functies uitvoeren. Zo kan je met een eenvoudige gsm telefoneren en sms’en maar ook foto’s nemen en spelletjes spelen. Wat kan je dan allemaal niet doen met een smartphone of een iphone?
Ikzelf kan bijvoorbeeld geen dag zonder mijn laptop, maar als ik een ganse week op reis ben met mijn familie doorkom ik die week toch zonder. Dan heb ik daar eigenlijk ook geen behoefte aan, want als ik op reis ben heb ik veel dingen te doen. Het internet heeft enorm veel functies maar eigenlijk is het gewoon een middel tegen verveling, net zoals de tv. En als ik op reis ben verveel ik mij niet dus dan mis ik mijn laptop ook niet. Dan is het sociaal contact ook wel beter, ik praat meer met mijn familie.
Vorig jaar had ik de laatste maanden geen internetverbinding meer op het appartement in Turkije, ik kon alleen op internet tijdens mijn bezoektijd in mijn hotels. Maar veel tijd had ik dus niet. Ik vond dit enorm vervelend want zo viel mijn ontspanning weg toen ik thuiskwam ’s avonds. Gelukkig kreeg ik soms tijdschriften van mijn gasten, zodat ik toch nog kon lezen. Dit hielp uiteraard ook tegen de verveling. Maar het is toch helemaal anders dan internet of een tv… Het sociale werd dan wel terug aangesproken want op mijn vrije dag ging ik naar een internetcafé in het dorpje. Ok daar zat ik ook gewoon voor mijn computerscherm, maar toch heb ik daar mensen ontmoet. Het is toch iets socialer dan dat ik thuis alleen op mijn laptop zat.
Ik heb dus wel bewezen dat ik een half jaar zonder tv kan en niet constant op internet te kunnen, maar gelukkig was het maar een half jaar. Ik zou niet constant zo kunnen leven denk ik. Dit komt omdat mijn generatie zo werd opgevoed. Voor ons is een leven zonder materiële zaken (waaronder veel luxe) ondenkbaar.
Ik ben volledig eens met je stelling en argumentatie. Het is een feit dat iedereen aan zichzelf denkt en niet meer aan een ander. Ook dat de mensen van nu veel te materialistisch zijn. Iedereen wil ook altijd de nieuwste snufjes hebben. Nuja, ons fout is dat niet want we kunnen er namelijk niet omheen.
BeantwoordenVerwijderenTijdens mijn studies (communicatie) moeten wij nieuwe producten uitvinden en er proberen een trend van te maken. Alles verandert en evolueert.
Wat betreft uw visie over het missen van je laptop, kan ik me helemaal terugvinden. Bij mij is het ook zo dat ik geen dag zonder pc kan (school, stages, ...) Maar op reis wanneer je genoeg interessante dingen rond je hebt, denk je daar niet aan. Ook vrienden en familie rond je kunnen die materialistische zaken doen vergeten en daar zouden we meer moeten aan denken in de toekomst :)